Sebagai seorang peguam sivil dan syarie yang telah beramal hampir 25 tahun, saya telah melihat evolusi kedua-dua mahkamah sivil dan syariah. Namun evolusi di mahkamah syariah seolah-olah disekat kerana bidang kuasa jenayah yang terlalu kecil tidak membantu pembangunan undang-undang itu sendiri.
SUATU perhimpunan bagi menyokong pindaan
kepada Akta Bidang Kuasa Jenayah (Mahkamah Syariah) 1965 (atau lebih dikenali
sebagai Akta 355) akan diadakan esok (18 Februari) di Padang Merbok Kuala
Lumpur. Himpunan yang dinamakan H355 ini bertujuan menzahirkan kehendak rakyat
yang mahukan akta tersebut dipinda bagi membolehkan Dewan-Dewan Undangan Negeri
seluruh Malaysia diberikan kuasa untuk mewujudkan kesalahan jenayah syariah
yang hukumannya melebihi tiga tahun penjara, RM5,000 denda dan enam kali rotan.
Akta
355 ini bukanlah baharu, ia telah diluluskan pada tahun 1965 kemudian dipinda
pada 1984 dan dipinda sekali lagi bagi diperluaskan ke Sabah dan Sarawak pada
1988. Musykilnya kenapa dahulu ia begitu mudah dipinda dan pendekatan yang sama
tidak boleh diambil pada tahun ini.
Ada
kalangan yang mempertikaikan keperluan mengadakan himpunan kerana sebelum ini
tidak perlu diadakan himpunan seperti ini.
Sebenarnya sebelum ini juga terdapat pelbagai himpunan yang mendesak kerajaan
melakukan sesuatu, sebelum itu juga tidak pernah diadakan himpunan sebegitu.
Mungkin ketika ini trend mendesak kerajaan adalah melalui himpunan sebegini.
Bagi
saya himpunan ini penting untuk memberi isyarat kepada ahli politik, khususnya
ahli parlimen mengenai kehendak rakyat yang mereka wakili.
Berbalik
kepada Akta 355 ini, sebenarnya pada 17 November 2016 di Pusat Islam Kuala
Lumpur, empat buah pertubuhan iaitu Persatuan Pegawai Syariah Malaysia,
Persatuan Peguam-Peguam Muslim Malaysia, Persatuan Peguam Syarie Malaysia, dan
Persatuan Pegawai Agama Malaysia telah menyerahkan memorandum kepada Menteri di
Jabatan Perdana Menteri, menyokong pindaan Akta 355 dan meminta Kerajaan
Persekutuan memastikan pindaan ini dapat direalisasikan.
Ahli
keempat-empat pertubuhan inilah yang setiap hari melaksanakan undang-undang di
mahkamah syariah dan hadir di mahkamah syariah sama ada sebagai penguat kuasa,
pendakwa, peguam syarie ataupun hakim syarie. Mereka menyokong penuh pindaan
Akta 355.
Musykilnya
ada yang tak pernah pun menjejak kaki di mahkamah syariah menentang pindaan
akta ini dengan pelbagai alasan dan retorik. Ahli keempat-empat pertubuhan
inilah yang merupakan pelaksana kepada Akta 355 dan undang-undang Islam yang
lain dan merupakan orang yang paling mengetahui peri pentingnya pindaan kepada akta
tersebut.
Isu
lantang yang dibangkitkan menentang pindaan akta ini adalah ia tidak
berperlembagaan. Namun begitu sangat sedikit perbahasan yang dikemukakan dalam
aspek manakah ia tidak berperlembagaan. Amat mudah untuk mendakwa tetapi tidak
mengemukakan hujah.
Jadual
Kesembilan Perlembagaan Persekutuan memperuntukkan kuasa Parlimen (Senarai I)
dan kuasa Dewan Undangan Negeri (Senarai II) serta kuasa bersama (Senarai III)
membuat undang-undang mengenai perkara yang dinyatakan dalam senarai berkenaan.
Perkara
jenayah terletak di bawah Senarai I yang menjelaskan bahawa kuasa membuat
undang-undang adalah dimiliki oleh Persekutuan (Parlimen). Manakala kuasa
mewujudkan kesalahan dan hukuman melanggar perintah agama Islam dalam kalangan
orang yang menganut agama Islam adalah kuasa negeri (Dewan Undangan Negeri).
Namun,
kuasa mengadakan hukuman bagi orang yang melanggar perintah agama Islam ini
boleh dibataskan oleh undang-undang Persekutuan.
Pada
ketika ini terdapat satu undang-undang persekutuan iaitu Akta Bidang Kuasa
Jenayah (Mahkamah Syariah) 1965 (Disemak pada 1988) (Akta 355) memperuntukkan
bahawa takat hukuman yang boleh dibuat oleh Dewan-Dewan Undangan Negeri
hanyalah tiga tahun penjara, RM5,000 denda dan enam kali sebatan.
Rang
Undang-Undang Persendirian dibentang Ahli Parlimen Marang adalah bagi meminda
Akta Bidang Kuasa Jenayah (Mahkamah Syariah) 1965 di atas yang telah pun
sebelum ini disemak pada tahun 1984 dan 1988. Oleh itu di manakah isu
‘ketidakperlembagaan’ RUU Persendirian yang dibentangkan itu? Kenapa pula pada
tahun 1965, 1984 dan 1988 sewaktu pindaan tersebut dibuat isu ‘keperlembagaan’
ini tidak timbul?
Daripada
teks RUU Persendirian itu pula adalah amat jelas pindaan yang ingin dibuat
hanyalah bagi kesalahan yang meliputi penganut agama Islam dan terhad kepada
kesalahan melanggar perintah agama Islam (Senarai II).
Sebagai
seorang peguam sivil dan syarie yang telah beramal hampir 25 tahun, saya telah
melihat evolusi kedua-dua mahkamah sivil dan syariah. Namun evolusi di mahkamah
syariah seolah-olah disekat kerana bidang kuasa jenayah yang terlalu kecil
tidak membantu pembangunan undang-undang itu sendiri.
Saya
merasakan amat penting bagi usaha memartabat dan menaik taraf mahkamah syariah
dilakukan segera. Ia sudah lama tertangguh. H355 bagi menzahirkan kehendak umat
Islam arus perdana, ia memberi isyarat kepada ahli parlimen apakah yang
diinginkan oleh umat Islam arus perdana.
Ayuh
marilah beramai-ramai menzahirkan sokongan kita bagi meningkatkan martabat
mahkamah syariah di Malaysia.
Datuk Zainul Rijal Abu Bakar Presiden Persatuan Peguam-Peguam
Muslim Malaysia
